ΔΡΑΣΕΙΣ

Λίγο πριν βγει ο Γενάρης ταξιδέψαμε πάλι στα κεντρικά της οροσειράς και πιο συγκεκριμένα στα χωριά Μυρόφυλλο,  Πολυνέρι, Ελληνικά & Καλή Κώμη με σκοπό τη συνέχεια του εντοπισμού των εγκαταλειμένων μονοπατιών, που οδηγούσαν από και προς το μονότοξο Γεφύρι του *Κορακονησίου.

 

Επισκεφτήκαμε τη δύσβατη μα πανέμορφη περιοχή αλεπάλληλες φορές τα τελευταία δύο χρόνια, εξιχνιάζοντας σταδιακά τα χαμένα μονοπάτια, που οδηγούσαν στο πέρασμα του Αρέντα μέσω του καλά κρυμένου γεφυριού.

 

Καταφέραμε με δυσκολίες να εξιχνιάσουμε το μεγαλύτερο μέρος των χαμένων διαδρομών και παρόλο που τα ιστορικά αυτά μονοπάτια αφέθηκαν στο χρόνο τίποτα δε δείχνει να είναι οριστικό και αμετάβλητο.

 

Σε 2ό χρόνο, ο καθαρισμός και προσήμανση του εγκαταλελειμμένου μονοπατιού Καλή Κώμη - Κορακονήσι προχώρησε σε ποσοστό 80%, ενώ εκκρεμεί μικρό τμήμα στην είσοδο-έξοδο του μονοπατιού από την Καλή Κώμη.

 

 

Είναι πράγματι ένα δυσεύρετο και παμπάλαιο, μονότοξο γεφύρι στα δύσβατα της κεντρικής Πίνδου!

Το συντούμε ανάμεσα στα χωριά Πολυνέρι και Ελληνικά σε απομονωμένη, δύσβατη τοποθεσία της κοίτης του ποταμού Αρέντα λίγο πριν την εκβολή του στα στενά περάσματα του κυρίαρχου ποταμού της περιοχής Αχελώου.

 

Στη βάση του αναγράφει τη χρονολογία 1201 χαραγμένη με αιχμηρό αντικείμενο σε επιφάνεια καλυμένη με υλικό δόμησης της σημερινής εποχής, γεγονός που γεννά αμφιβολία για την γνησιότητα της αναγραφόμενης χρονολογίας. Παρόλα αυτά φαίνεται παμπάλαιο και η απομονωμένη θέση του το κατατάσσει σίγουρα στα πιό δυσέυρετα γεφύρια της χώρας. 

 

<Εδώ γύρω μιλούν οι ποταμοί, τα ρέματα και οι βαθιές χαράδρες.>

 

Τα πέτρινα γεφύρια στην Αργιθέα και τ` Άγραφα ήταν απαραίτητα για την επιβίωση των ανθρώπων αλλά και τη διασπορά τους.

 

Ίσως αυτό να ναι το γηραιότερο που στέκει όρθιο, ίσως όχι. Υπήρξε πολυσήμαντο και πολυσύχναστο. Ιστορικά ντοκουμέντα αναφέρουν τη χρήση του από καραβάνια με καμήλες επί Βυζαντίου.

Σήμερα το συντροφεύουν τα νερά του Αρέντα και τα πλατάνια που στέκουν στις όχθες του. Στο παρελθόν αποτέλεσε το κομβικό σημείο για τη σύνδεση των χωριών Πολυνέρι και Μυρόφυλλο με τα Ελληνικά και την Καλή Κώμη.

 

Εδώ μέσα εξελίχτηκαν σενάρια επιβίωσης των σκληροτράχηλων ανθρώπων της περιοχής, αλλά και δραματικές σκηνές, θανάτου και ανθρωποκυνηγητού.  Το πέρασμα του ενιαίου μονοπατιού της Πίνδου από το γεφύρι κρίνεται απαραίτητο για την καλή χάραξη της διαδρομής και τη πεζοπορική σύνδεση του όρους Χατζή με τα βουνά των Αγράφων Ανατολικά.

 

Το γεφύρι φαίνεται πως βρίσκεται αρκετά καλά όσο αφορά τη στατικότητα του, ενώ είναι εμφανές πως έχει δεχθεί την φροντίδα μαστόρων τα προηγούμενα χρόνια (αρμολόγημα σε πλάγια όψη της βάσης) άγνωστο για την ώρα πότε έγινε η συντήρηση, πως έφτασαν ως εκεί μαστόροι & υλικά, καθώς και αν η χρονολογία που αναγράφεται στη βάση του τεκμηριώνεται.