Χειμώνας στα βουνά της Πίνδου
Είναι σύνηθες κάθε Νοέμβρη τα χιόνια να κάνουν την πρώτη τους εμφάνιση στα βουνά της Πίνδου, όπως και στα περισσότερα βουνά της χώρας.
Ξεκινώντας με χιονοκάλυψη στις κορυφές και τα οροπέδια του Γράμου, του Σμόλικα, της Φλέγγας, του Λάκμου, της Κακαρδίτσας, της Τριγγίας, του Κόζιακα, των Αγράφων, του Βελουχίου, του Παναιτωλικού, της Οξυάς, των Βαρδουσίων, της Οίτης, της Γκιώνας και του Παρνασσού, η μακροσκελής οροσειρά στολίζεται στα λευκά και οι ρεματιές βουϊζουν από των όγκο των υδάτων που ορμούν στους ποταμούς και θρέφουν με ζωή την πλάση όλη, μέσα από μια αόρατη για τους δικούς μας χρόνους αντίληψης συμφωνία.
Τα χιόνια είναι απαραίτητα για τη συντήρηση και κατεργασία των οικοσυστημάτων και παρόλο που σε κάποιους τομείς μας δυσκολεύουν, θα πρέπει να χαιρόμαστε που δεν μας ξεχνούν και πέφτουν κάθε χρόνο.
Αυτό τον συμβιβασμό κάνουν αδιαμαρτύρητα όλα τα πλάσματα της γης, που δυσκολεύονται να μετακινηθούν, να ζεσταθούν και να βρουν τροφή κάθε χειμώνα. Υπομονή ως την Άνοιξη και την αναγεννημένη φύση, που μεγάλο μέρος της προστάτεψε από το δριμύ ψύχος η παχιά κι εκτενής χιονοκάλυψη του εδάφους.
Τα τελευταία χρόνια όμως τα χιόνια λιγόστεψαν αισθητά στις αρχές του χειμώνα και κάνουν πιό έντονη την παρουσία τους από τον Γενάρη κι έπειτα, φορτώνοντας τις βουνοπλαγιές με σεβαστές ποσότητες, που κατά τόπους κρατούν μέχρι αργά την Άνοιξη. Στα μεγαλύτερα υψόμετρα, αποτελούν εξαίρεση τα ανήλια σημεία των βουνών, που διατηρούν στάμπες χιονιού μέχρι και αργά τον Ιούνιο.
Τις απάνεμες ημέρες η ηχομονωτική του ιδιότητα και η αισθητική των τοπίων σε προκαλούν να βαδίζεις με τις ώρες στα δάση και τα υψίπεδα, διαπιστώνοντας μέσα από τη στενή αυτή επαφή, το θαύμα της φύσης.
Τι είναι το χίονι; είναι η βροχή που παγώνει; όχι είναι πιο πολύπλοκο και θαύμαστο!
Σαν τοπίο σε καθηλώνει κι από το παράθυρο φυσικά την ώρα που πέφτει, αλλά και όταν συνωμοτεί με τον ήλιο και τον θυελλώδη άνεμο αλλάζοντας μορφές στις εκτάσεις που σταδιακά καταλαμβάνει.
Το χιόνι φέρνει χαρά και ζωή, ωστόσο θέλει μελέτη και προσοχή σε κάθε δραστηριότητα που αναπτύσσουμε όλοι όσοι έχουμε πόδια. Ας μην ξεχάσουμε ότι υπάρχουν κι άλλα θηλαστικά εκτός από εμάς κι ένα σωρό άλλα είδη που αντιμετωπίζουν εξίσου τον χειμώνα.
Η ολοκλήρωση του κύκλου θα φέρει ικανοποίηση και μια διδαχή. Τα καταφέραμε και φέτος, είμαστε ικανοί πλέον κατά ένα μεγάλο ποσοστό να αντιμετωπίζουμε τον χειμώνα στο περιβάλλον που διαμορφώσαμε για να ζούμε με ασφάλεια.
Στα βουνά ο χειμώνας είναι βαρύς και η ζωή στα χωριά έχει άλλες απαιτήσεις. Φυσικά εκεί η ικανοποίηση της ολοκλήρωσης της χειμερινής περιόδου είναι διπλή, όπως η δυσκολία, αλλά και η χαρά να ζεις μέσα στο μαγευτικό κι ολοζώντανο τοπίο!
Ευτυχώς στην Ελλάδα τα επίπεδα χιονοκάλυψης, αλλά και η ποιότητα του χιονιού για την ώρα περισσότερο ευνοούν, παρά δυσκολεύουν.. Ας το χαιρόμαστε!
κείμενο-φωτογραφία: Αποστόλης Τσιμπανάκος
